To nie Święta Rodzina, to nasi patroni!

Patronami kościoła parafialnego w Pietrowicach Wielkich są święci: Wit, Modest i Krescencja. Kompozycja tych trzech świętych stanowi zwieńczenie ołtarza głównego. Dzieło to wykonał dla przebudowanego w 1935 r. kościoła rzeźbiarz Simon z Nysy. Fundatorem tej rzeźby (jak i głównym fundatorem ołtarza głównego) był ks. Jan Dürschlag, pochodzący z ul. Fabrycznej.

Rzeźba przedstawia w centralnej części św. Wita jako młodzieńca nad kotłem z płomieniami. Po prawej stronie znajduje się mężczyzna palcem wskazujący na rozwinięty zwój papieru. Po lewej stronie natomiast stoi kobieta pokazująca młodzieńcowi krzyż. W ten sposób przedstawiono patronów kościoła zgodnie z wiedzą wynikającą z żywotów świętych. Św. Wit miał ponieść śmierć męczeńską wraz ze swoimi opiekunami przez wrzucenie do kotła   z wrzącym olejem. Miniaturę tego narzędzia męczeństwa umieszczono na ołtarzu. Św. Modest był wychowawcą i nauczycielem młodego Wita, co także realistycznie przedstawiono w rzeźbie. Zaś św. Krescencja była mamką i opiekunką Wita.

Trzeba przyznać, że trójka tych patronów kościoła parafialnego nie jest powszechnie znana. Wiele opracowań z żywotami świętych          w ogóle ich pomija. Stąd bardzo często ludzie obcy, odwiedzający kościół, uważają, że rzeźba przedstawia Świętą Rodzinę. Dla uniknięcia tych wątpliwości pod rzeźbami umieszczono imiona świętych.

Należy mieć na uwadze, że trójka tych świętych dość rzadko występuje wspólnie jako patronowie kościołów. Znacznie częściej rolę patrona odgrywa św. Wit. Jest on patronem Dolnej Saksonii, Saksonii, Czech, Pomorza, wyspy Rugii na Bałtyku i Sycylii. Jako swojego patrona przyjęła go stolica Czech – Praga, a także Corvey i Höxter w Westfalii, Mönchengladbach, Sankt Vith w Belgii, Saint-Vit we Francji, Rijeka w Chorwacji, kilka miast we Włoszech i szereg innych miejscowości w Słowenii, Holandii, Austrii, na Węgrzech, a nawet w Australii.

Św. Wit jest patronem m. in. aktorów, tancerzy, psów, a także jednym z czternastu orędowników w wielu nieszczęściach i chorobach, jak wścieklizna, epilepsja (taniec św. Wita, albo choroba św. Wita), zatrucie grzybami, nocne moczenie się dzieci, burze, reumatyzm, bezpłodność, pogryzienie przez węże, psy oraz dzikie zwierzęta.

Z św. Witem związane są następujące atrybuty: kocioł z wrzącym olejem, orzeł, kruk, kogut, gronostaj, wilk, lew czy pies na smyczy.

Dzień patronalny św. Wita przypada na 15 czerwca, który w średniowieczu był uznawany za dzień przesilenia letniego.

                                                  Wszystkie teksty  opracował  o. Joachim Dyrszlag

 

 

 

 

.